Matt Fagerholm กรกฎาคม 17, 2020
ขณะนี้กําลังสตรีมบน:
รับพลังมาจาก จัสท์วอทช์
ช่วงเวลาเปิดของ “The Sunlit Night” ของเว็บสล็อตDavid Wnendt นั้นเจ็บปวดมากที่จะนั่งดูเนื่องจากนางเอกฟรานเซส (เจนนี่สเลท) ดูภาพวาดนามธรรมล่าสุดของเธอถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยนักวิจารณ์สามคน พวกเขาพบว่างานศิลปะขี้เกียจคนเดินเท้าปราศจากความซับซ้อนและถอดสิ่งที่น่าสนใจ เมื่อถูกถามว่าเธอมีคําถามใด ๆ สําหรับพวกเขาฟรานเซสหัวเราะ”ไม่ขอบคุณ”ก่อนที่จะรีบขับไล่ตัวเอง ในช่วงเวลานี้ที่เรา
ได้รับการเตือนทันทีถึงบุคลิกหน้าจอที่น่ารักของ Slate ซึ่งอย่างใดจะกลายเป็น sunnier
เมื่อเธอมุ่งมั่นที่จะทําให้ดีที่สุดของสถานการณ์ที่น่ารังเกียจเช่นเดียวกับตัวละครของเธอทํากับการตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์ใน Gillian Robespierre ของ 2014 อัญมณี “เด็กที่เห็นได้ชัด” การตัดสินใจหัวเราะของฟรานเซสแทนที่จะหลั่งน้ําตาดูเหมือนจะบ่งบอกถึงความยืดหยุ่นของเธอเมื่อเผชิญกับภัยพิบัติยักยอกความพ่ายแพ้ด้วยความหวังว่าความพยายามครั้งต่อไปของเธอจะได้รับดีขึ้น
ฉันคิดว่า Wnendt และบรรณาธิการของเขา Andreas Wodraschke อาจใช้ทัศนคติที่คล้ายกันเมื่อการตัดภาพยนตร์ครั้งแรกของพวกเขา – มองไม่เห็นโดยฉัน – เปิดตัวเพื่อบทวิจารณ์ที่ไม่ดีในเทศกาลภาพยนตร์ซันแดนซ์ 2019 ตั้งแต่นั้นมาประมาณ 24 นาทีก็ถูกลบออกจากเวลาทํางานของภาพซึ่งทําให้ลําดับการจองของการวิเคราะห์ที่สําคัญออกแบบมาเพื่อยืนยันวิวัฒนาการที่ควรของฟรานเซสตีทั้งหมดใกล้กับบ้านมากเกินไป “ฉันไปถึงที่ที่ต้องไปหรือยัง” ฟรานเซสถามตัวเองด้วยลมหายใจค้างคาวก่อนที่ผู้พิพากษาที่น่ากลัวของเธอจะรู้ว่าเธอ “ได้รับที่ไหนสักแห่ง” สามารถพูดได้เหมือนกันสําหรับภาพยนตร์เรื่องนี้เองหรือไม่? มันค่อนข้างยุ่งเหยิงเพื่อให้แน่ใจว่าและแม้ว่าฉันกลัวว่าฉากบริบทที่จําเป็นบางอย่างอาจถูกถอดออกใน reedit สิ่งที่เหลืออยู่บนหน้าจอคือการถ่ายภาพอย่างงดงามแสดงได้ดีและมีน้ําใจมากกว่าที่คิดไว้เล็กน้อยในระดับพื้นฐานบางอย่าง “The Sunlit Night” นําเสนอการหลบหนีที่น่ารื่นรมย์ที่พิมพ์โดย Audrey Wells ‘under the Tuscan Sun” ที่ตัวเอกหญิงเดินทางไปยังสถานที่แปลกใหม่หลังจากเหตุการณ์ที่สั่นคลอนเพื่อค้นพบตัวเองในขณะที่พบความโรแมนติกที่ไม่คาดคิด สิ่งที่ทําให้ภาพยนตร์ของ Wnendt ขายได้ค่อนข้างยากขึ้นคือความจริงที่ว่าการตั้งค่าของมันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวน้อยกว่าหุบเขาชําระบาปที่รับประกันชื่อ”ภายใต้ดวงอาทิตย์นอร์เวย์ที่ไม่สิ้นสุด”. ด้วยเหตุผลที่ภาพยนตร์ไม่เคยได้รับรอบเพื่อระบุฟรานเซสเลิกกับแฟนของเธอซึ่งเราเหลือบมองเพียงในลําดับเครดิตเปิดก่อนที่จะย้ายกลับมาอยู่กับพ่อแม่ของเธอลีวาย (เดวิดเพย์เมอร์) และ Mirela (เจสสิก้า Hecht) ศิลปินทั้งสองถูก คุมขังอยู่ในงานที่ผาดโผนความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา ลีวายมีนิสัยที่ค่อนข้างทนไม่ได้ในการทําทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเองขัดขวางข่าวการหมั้นของลูกสาวของเขาแก๊บบี้กับระเบิดที่เขาและภรรยากําลังแยกกันอยู่ บางทีอาจไม่มีความลับว่าทําไมฟรานเซสถึงเต้นแรงขึ้นอย่างรุนแรงเนื่องจากงานใหม่ของเธอในนอร์เวย์ที่มีแสงแดดส่องถึงนั้นดีกว่าอย่างชัดเจนที่จะแบ่งปันสตูดิโอที่คับแคบกับลีวายซึ่งเคาะขาตั้งของเธออย่างไม่ระมัดระวังในขณะที่พองที่นอนเป่าขึ้นขนาดใหญ่ไร้สาระ
ฟรานเซสตัดสินใจช่วยเหลือเพื่อนศิลปินที่ฟื้นตัวอย่างร้ายแรง Nils (Fridtjov Såheim)
ในการทําโครงการติดตั้งในหมู่เกาะ Lofoten ซึ่งเป็นงานที่เธอชอบ “กักกันอาร์กติกที่ขอบโลก” พลวัตที่เธอปลอมแปลงกับ Nils ไม่ได้อยู่ไกลจากระหว่าง Heidi นางเอกที่เต้นอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของนวนิยายอมตะของ Johanna Spyri และปู่ที่ห่างไกลและต่อต้านสังคมของเธอ นิลส์ไม่มีวิธีการมีส่วนร่วมกับการแสดงออกช่างพูดของฟรานเซสนอกเหนือจากการจมน้ําเสียงของเธอกับวิทยุรถยนต์ของเขาแม้ว่าเขาจะสั่งให้เธอตีคําว่า “น่ากลัว” จากคําศัพท์ของเธอเนื่องจากคํานี้ไม่เหมาะสมกับความพยายามที่น่าเบื่อของพวกเขา บทโดย Rebecca Dinerstein ซึ่งเธอดัดแปลงมาจากนวนิยายของเธอเองมีข้อความบทสนทนาที่ยอดเยี่ยมบางอย่างที่เห็นภาพอย่างมีศิลปะว่าตัวละครรับรู้ซึ่งกันและกันอย่างไรเช่นเมื่อ Nils ตระหนักในที่สุดว่าเขาและฟรานเซสเติมเต็มซึ่งกันและกันเช่นสีส้มและสีน้ําเงิน (หลังซึ่งเห็นได้เมื่อเปลี่ยนสายตาของคนจากสีส้มเป็นกําแพงสีขาว)
สิ่งที่ฉันชอบมากที่สุดเกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้คือวิธีที่มันแสดงให้เห็นถึงวิธีที่เรามองชีวิตผ่านปริซึมของ
ศิลปะเพื่อให้เข้าถึงความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ฟรานเซสมักจะเปรียบเทียบใบหน้าและสถานที่ใหม่ ๆ ที่เธอพบกับความมหัศจรรย์ที่วาดขึ้นจากสมุดภาพทางจิตของเธอที่กระพริบผ่านหน้าจอซึ่งเป็นทักษะที่นําความสะดวกสบายเป็นพิเศษของเธอเมื่อเธออยู่ไกลจากบ้าน ทําหน้าที่เป็นศูนย์รวมชีวิตของบุรุษไปรษณีย์ของแวนโก๊ะซึ่งฟรานเซสพากย์ว่า “เครามากกว่าใบหน้า” คือฮัลดอร์ (Zach Galifianakis) ชายจากซินซินนาติที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านไวกิ้งประวัติศาสตร์ของเกาะและยืนกรานที่จะอ้างถึงชื่อตัวละครของเขาว่า “หัวหน้า” การบรรเทาการ์ตูน hammy ของ Galifianakis จะเป็นความพอดีตามธรรมชาติในการ
ปลอมแปลง Eurovision ล่าสุดของ Will Ferrell และแต่ละฉากของเขาขู่ว่าจะเปลี่ยนภาพยนตร์ให้กลายเป็นภาพสไตล์ Christopher Guest ของความไร้เงื่อนงําที่สําคัญต่อตนเอง (ฉันหัวเราะเยาะเมื่อ Haldor มอบหมายให้สมาชิกชาวนอร์เวย์เพียงคนเดียวของลูกเรือของเขาเป็นผู้ร่วมงานเครื่องมือที่ไร้ความขอบคุณของเขา) ชุดสีแดงสดของฟรานเซสโดดเด่นตัดกับภูมิทัศน์ที่ปิดเสียงอย่างเห็นได้ชัดเหมือนใบหน้าเทวดาของเสมียน (Luise Nes) ที่เธอพบว่าทํางานอยู่หลังตู้เย็นที่ร้านขายของชํา แม้ว่าฉากของพวกเขาด้วยกันจะสั้น แต่ฉันรู้สึกว่าการเชื่อมต่อนี้ทําหน้าที่เป็นหัวใจของภาพยนตร์เนื่องจากฟรานเซสพบความซับซ้อนและความงามในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาภายในผู้หญิงคนนี้ที่ส่วนที่เหลือของโลกดูเหมือนจะมองข้าม ฉันรู้สึกทึ่งกับความรักที่แนะนําระหว่างฮัลดอร์และเสมียนมากกว่าที่ฉันได้รับจากเรื่องราวความเว็บสล็อต
