นักธรณีวิทยาศึกษาโลกโดยใช้หลักการที่ยืมมาจากวิทยาศาสตร์พื้นฐานอื่นๆ
ทว่าธรณีวิทยาก็มีทัศนคติเป็นของตัวเองเว็บสล็อตซึ่งได้สะสมมาในช่วงประวัติศาสตร์อันยาวนานของสาขาวิชานี้ ธรรมชาติของการสืบเสาะทางธรณีวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการสังเคราะห์เหตุผลทางประวัติศาสตร์และปรัชญาอยู่ในหัวใจของหนังสือเล่มใหม่ที่ดีของ Martin Rudwick
Worlds Before Adam แสดงให้เห็นว่าการเกิดขึ้นของธรณีวิทยาสมัยใหม่เปรียบได้กับผลกระทบทางวัฒนธรรมกับทฤษฎีสัมพัทธภาพหรือวิวัฒนาการของดาร์วิน Rudwick นักประวัติศาสตร์ที่ทรงอิทธิพลของ Earth Science เน้นย้ำถึงแนวทางทางประวัติศาสตร์และสาเหตุของการทำความเข้าใจธรณีวิทยา เสริมด้วยหนังสือการปกครองของเขา Bursting the Limits of Time (University of Chicago Press, 2005) งานก่อนหน้านี้ครอบคลุมช่วงเวลาระหว่างปี พ.ศ. 2330 ถึง พ.ศ. 2365 เมื่อนักปราชญ์ชาวฝรั่งเศส Georges Cuvier และเพื่อนนักธรณีวิทยาในทวีปของเขาให้ความหมายกับสัญญาณของอดีต เช่น ฟอสซิลและชั้นหิน เช่นเดียวกับที่นักประวัติศาสตร์และนักโบราณคดีใช้อนุสาวรีย์และหอจดหมายเหตุเพื่อทำแผนที่มนุษย์ ประวัติศาสตร์. Worlds Before Adam พิจารณาว่าแนวคิดที่สร้างโดย Cuvier และคนอื่นๆ มารวมกับแนวคิดเชิงทฤษฎีมากขึ้นได้อย่างไรระหว่างปี 1820 ถึง 1845
หนังสือของ Rudwick เป็นตำนานที่ผู้เขียนตำราธรณีวิทยาเบื้องต้นและการเป็นที่นิยมควรทราบ ในทั้งสองเล่ม เขาโต้กลับมุมมองเชิงแองโกลเซนทรัลว่า James Hutton, William Smith และ Charles Lyell เป็นผู้ก่อตั้งธรณีวิทยาสมัยใหม่ที่ส่องแสงสว่างทางปัญญาของอังกฤษไปสู่ความมืดมิดของเพลงคอนติเนนตัล เขาโต้แย้งในระดับมาก สิ่งที่ตรงกันข้ามคือกรณี
รัดวิกท้าทายมุมมองที่ว่าการพัฒนาธรณีวิทยาเป็นเรื่องราวของความก้าวหน้าทางโลก เขาแสดงให้เห็นว่าผู้ก่อตั้งธรณีวิทยาเกือบทุกคนมีศรัทธา กระนั้น พวกเขามักโต้เถียงกันอย่างดุเดือดกับนักวิทยาศาสตร์จอมปลอมที่อ้างสิทธิ์อำนาจเด็ดขาดในการอ่านพระคัมภีร์ นักเทววิทยาได้ทำให้มุมมองดังกล่าวเสื่อมเสียมาหลายศตวรรษแล้ว แต่ยังคงมีอยู่ โดยที่นักธรณีวิทยายังคงลบล้างความคิดเห็นดังกล่าวต่อไป
หากรายชื่อนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน
มีนักธรณีวิทยาอยู่บ้าง โดยปกติแล้ว Lyell จะเป็นบุคคลสำคัญใน Worlds Before Adam ไลล์ตั้งใจตั้งชื่อผลงานประพันธ์หลายเล่มเรื่อง Principles of Geology (ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2373–ค.ศ. 1833) เพื่อระลึกถึง Principia ของไอแซก นิวตัน เขาพยายามที่จะหล่อหลอมธรณีวิทยาบนรากฐานที่มั่นคง เช่นเดียวกับที่นิวตันเคยทำกับฟิสิกส์ ตามนักธรณีวิทยาและรุ่นก่อนของเขา Lyell ใช้ความเข้าใจในสาเหตุในปัจจุบันเพื่อตีความอดีตอันลึกล้ำซึ่งเป็นหลักการที่เรียกว่าความสมจริง Rudwick อธิบายว่าคำอธิบายที่ยอดเยี่ยมของ Lyell เกี่ยวกับกระบวนการทางธรณีวิทยาในปัจจุบัน ประดับประดาด้วยการสังเกตจากการทัศนศึกษาทางธรณีวิทยาของเขาเอง ซึ่งได้มาจากรายชื่อเดิมของ Karl Ernst Adolf von Hoff นักวิชาการชาวเยอรมันในศตวรรษที่สิบแปด ไลเอลล์ขยายวิธีการจริงอย่างมากด้วยการประกาศเกี่ยวกับกระบวนการทางธรณีวิทยาที่ซับซ้อนในอดีตที่เกิดขึ้นผ่านการดำเนินการที่ก้าวหน้าของขั้นตอนขนาดเล็กที่ยังคงดำเนินการอยู่ และโดยการกำหนดวิธีที่นักธรณีวิทยาควรให้เหตุผลเกี่ยวกับกระบวนการที่ผ่านมาเหล่านี้
Rudwick แสดงให้เห็นว่าแนวคิดของ Lyell พบกับคำวิจารณ์ที่แทบจะเป็นสากล เรื่องนี้ไม่ได้เกิดจากการสนับสนุนของลัทธิสัจนิยมนิยม ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลาย และไม่มีการบอกเลิกที่ร้ายแรงใดๆ ที่มาจากนักวรรณกรรมในพระคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งไลล์และนักวิจารณ์ของเขาถือว่าต่อต้านวิทยาศาสตร์ ข้อเท็จจริงทางธรณีวิทยาเองกลับตรงกันข้ามกับวิสัยทัศน์ของไลเอลล์ในเรื่องการดำเนินการที่เหมือนกันโดยกระบวนการขนาดเล็กที่ทำงานมาเป็นเวลานาน ตัวอย่าง ได้แก่ หลักฐานการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่อย่างกะทันหันจากบันทึกใน ‘ถ้ำกระดูก’ ต่างๆ การมีอยู่ของก้อนหินขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่แน่นอนจากสถานที่ทางธรณีวิทยาในเทือกเขาแอลป์และทางตอนเหนือของยุโรป และหุบเขาลึกรูปตัว U ที่มีลำธารเล็กเกินไปสำหรับการขุด นักวิจารณ์ของ Lyell ถือกันว่าเราควรสอบถามธรรมชาติผ่านหลักฐาน แทนที่จะใช้เหตุผลแบบอภิสิทธิ์
William Whewell ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเคมบริดจ์ได้เสนอชื่อทั้งสองฝ่ายในการอภิปราย ผู้สนับสนุนของ Lyell เขาระบุว่า ‘uniformitarians’; ฝ่ายตรงข้ามของเขาเรียกว่า ‘หายนะ’ เป็นการประชดต่อพัฒนาการทางธรณีวิทยาที่ตามมา และข้อพิสูจน์ถึงความสำเร็จของการสนับสนุนของไลเอลล์ ว่าหายนะถูกมองว่าเป็นเรื่องแหกคอก ความตั้งใจดั้งเดิมของ Whewell ที่บิดเบือนนี้ ซึ่งก็คือเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเดียวกันและไลล์คิดอย่างสุดขั้วว่านักธรณีวิทยาควรพูดล่วงหน้าว่าธรรมชาติทำงานอย่างไร ผ่านกระบวนการที่ช้าและสม่ำเสมอ ก่อนที่จะตีความหลักฐาน
Worlds Before Adam จะจบลงด้วยการพัฒนาทฤษฎีน้ำแข็ง ซึ่งได้รับความนิยมในศตวรรษที่สิบเก้าโดยลูกศิษย์ของ Cuvier Louis Agassiz ซึ่งอาจจะเป็นหายนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทฤษฎีของ Agassiz เกี่ยวกับการแพร่กระจายของแผ่นน้ำแข็งจำนวนมากในช่วงเวลาทางธรณีวิทยาที่ค่อนข้างไม่นานนี้ ได้รับการยอมรับอย่างรวดเร็วในหมู่ผู้ประสบภัย เพราะมันทำให้เกิดลักษณะผิดปกติหลายอย่างที่เดิมระบุว่าเป็นน้ำท่วมขนาดใหญ่หรือสึนามิ อย่างไรก็ตาม Lyell ขัดขืนโดยยังคงยึดมั่นในโครงการญาณวิทยาของเขาเว็บสล็อต
